In alle aandacht voor hergebruik van consumentenproducten lijken we een enorme afvalstroom over het hoofd te zien: autobanden. Als het gaat om hoogwaardig recyclaat uit afgedankt rubber is het nog steeds pionieren. ‘Er is nog veel onbekendheid met dit onderwerp.’  

Een onzichtbare berg, zo zou je onze jaarlijkse stroom aan uitgerangeerde autobanden wel kunnen noemen. Dat ligt overigens niet aan de omvang. ‘Alleen al in Nederland hebben we het over zo’n tien miljoen afgedankte autobanden per jaar. Dat is nogal wat’, zegt Geert Heideman, associate lector kunststoftechnologie bij Hogeschool Windesheim in Zwolle. Storten en verbranden zijn, zeker wereldwijd gezien, de meest gangbare route voor oude banden. Een beetje hergebruik is er wel, maar het blijft marginaal. ‘Recycling is voor de bandenindustrie niet nieuw’, zegt Wilma Dierkes, associate professor Sustainable Elastomer Systems/Elastomer Technology and Engineering en mede-oprichter van het Elastomer Competence Centre aan de Universiteit Twente. Ze werkte zelf ooit bij bandenfabrikant Vredestein. ‘Dertig jaar geleden waren we daar ook al actief met recyclaat om bij te mengen bij nieuw rubber, maar het ging toen en het gaat nog steeds om lage gehaltes.’