Drop bevat een component die de hormoonhuishouding in de eierstokken kan verstoren. Dat zou zomaar gevolgen kunnen hebben voor de vruchtbaarheid, suggereren Jodi Flaws en collega’s van de University of Illinois in het tijdschrift Reproductive Toxicology.
De stof heet isoliquiritigenine, voluit (E)-1-(2,4-dihydroxyfenyl)-3-(4-hydroxyfenyl)prop-2-en-1-on. Voor het gemak wordt de naam soms afgekort als iso. Dat het een ‘botanisch estrogeen’ is, dat de werking van vrouwelijke hormonen nabootst, is al langer bekend. Iso wordt zelfs verkocht als voedingssupplement tegen opvliegers en andere menopauze-symtomen.
Het lijkt er nu echter op dat iso de natuurlijke productie van estrogenen, en met name estradiol, kan onderdrukken. Flaws is vermoedelijk op het spoor gezet door lopend onderzoek naar het effect van iso tegen tumoren die gevoelig zijn voor estrogenen, zoals sommige vormen van borst- en dikkedarmkanker. Als dat inderdaad werkt, duidt er op dat het de estrogeenspiegel juist verlaagt.
Flaws behandelde dus antrale follikels (verpakte, onrijpe eicellen) uit muizen met iso en mat de groei. Zoals ze al vermoedde, bleef die achter bij het gebruikelijke tempo. Achteraf bleek in die follikels de activiteit van een aantal genen duidelijk anders dan normaal. Met name de productie van aromatase, een enzym dat testosteron omzet in estradiol, daalde sterk.
Flaws benadrukt dat ze de gevolgen voor de gezondheid nog niet heeft onderzocht, en dat ze ook nog niet weet of dezelfde verstoring optreedt in menselijke eierstokken. Maar ze kan zich niet voorstellen dat het helemaal geen gevolgen heeft voor de gezondheid in het algemeen en de vruchtbaarheid in het bijzonder.
Er zijn in de oncologie trouwens al meer aromataseremmers in gebruik, en daarvan is bekend dat ze slecht zijn voor de vruchtbaarheid.
De volgende vraag is uiteraard hoeveel iso er precies in een kilo drop zit, en hoeveel je per dag zou moeten eten om problemen te krijgen. Het antwoord daarop zal echter wel niet van Flaws komen, omdat het consumeren van grote zakken drop een typisch Nederlands cultuurverschijnsel is waarvan ze in de VS nog nooit hebben gehoord - daar gebruiken ze zoethoetextract wel als smaakstof of alternatief geneesmiddel, maar in veel kleinere hoeveelheden.
bron: University of Illinois
Nog geen opmerkingen