De nieuwste generatie elektronica vernietigt zichzelf binnen 20 seconden. Even opwarmen en ze lost letterlijk op, schrijven Scott White en collega’s van de University of Illinois in Advanced Materials.

Het zou op termijn kunnen zorgen dat er minder printplaten voor eeuwig op de vuilstort belanden. Maar dat het Amerikaanse ministerie van defensie aan het onderzoek heeft meebetaald, doet vermoeden dat duurzaamheid niet de enige drijfveer is.

Het idee is simpelweg om de circuits te maken van magnesium, een onedel metaal dat aan een zwak zuur genoeg heeft om op te lossen. Dat zwakke zuur sluit je op in een wasachtig materiaal dat bij kamertemperatuur vast is, en daarmee coat je je magnesium. Vervolgens hoef je de temperatuur alleen maar zó ver op te voeren dat die was vloeibaar wordt en het magnesium bereikt.

Een filmpje laat zien wat er dan gebeurt.

Nog mooier is als je voor de ondergrond van je printje een folie gebruikt van een kunststof die onder invloed van dat zuur eveneens ontleedt, bijvoorbeeld een cyclisch polyfthaalaldehyde (cPPA) waar White al eerder proefjes mee deed. Chips en andere actieve componenten zullen het wel overleven, maar die vormen maar een fractie van het totale afvalvolume.

Door te spelen met de samenstelling van de was kun je het degradatietempo bepalen, en de temperatuur waarbij het begint. White denkt al aan elektronica waarvan bij de eerste temperatuurverhoging slechts een gedeelte uitvalt, zodat de hele functionaliteit temperatuurafhankelijk wordt - onderdelen inschakelen kan ook, door alleen het draadje op te lossen dat ze tijdelijk kortsluit.

Er is zelfs al een circuit gemaakt met een ingebouwde verwarmingsspiraal die via een RFID-signaal op afstand kan worden ingeschakeld. Die spiraal lost zelf niet op maar de hele rest wel.

bron: University of Illinois at Urbana-Champaign