In de VS is een emulsie van pepermuntolie bedacht die binnendringt in bacteriële biofilms en vervolgens de bacteriën doodt. Werkt veel beter dan antibiotica, claimen Vincent Rotello en collega’s van de University of Massachusetts in ACS Nano.

Die pepermuntolie is een mengsel van terpenen, en dat bacteriën daar niet tegen kunnen was al langer bekend. Probleem is alleen dat die olie niet oplosbaar is in water, zodat het lastig is om hem toe te dienen.

Vandaar dat Rotello hem verpakt in een zogeheten Pickeringemulsie, waarbij de oliedruppeltjes worden gestabiliseerd door silica-nanodeeltjes op het oppervlak. Dezelfde truc dus die al eerder werd gebruikt om vruchtensap door chocola te mengen of enzymen door tolueen.

Om een stabiele emulsie te krijgen wordt aan de pepermuntolie kaneelaldehyde toegevoegd, wat óók een antimicrobieel effect heeft. De silicadeeltjes functionaliseer je met aminegroepen, die vervolgens met dat kaneelaldehyde reageren tot een imine. Dat hangt dan kennelijk als een soort ‘staart’ in de olie en houdt het nanodeeltje op zijn plek.

Onduidelijk is nog waarom deze minipepermuntjes, met een diameter van gemiddeld 7 micrometer, zo gemakkelijk binnendringen in een biofilm. Rotello vermoedt dat het komt doordat ze enigszins positief geladen zijn, en de biofilm negatief geladen componenten bevat.

Dat de deeltjes vervolgens uit elkaar vallen zou moeten liggen aan de relatief lage pH binnen zo’n biofilm, die de imines uit elkaar laat vallen.

Hoe het ook zij: in vitro bleken de pepermuntjes effectief tegen biofilms van Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter cloacae en een multiresistente stam van Staphylococcus aureus. Als bonus blijkt kaneelaldehyde de genezing van wonden te versnellen doordat het de groei van fibroblastcellen bevordert.

Onduidelijk is of er al plannen zijn deze pepermunt klinisch te testen.

bron: C&EN