‘Chemie overal’, zo heette mijn scheikundeboek op de middelbare school. Het is ook een houding die ik veel tegenkom bij scheikundigen in het wild: scheikunde is overal, alles is chemie. Een prachtige uitspraak en vaak wordt het gebruikt als argument waarom het vakgebied belangrijk is en aandacht zou moeten krijgen in de media. Want, laten we eerlijk zijn: van medicijnontwikkeling tot zuinige auto’s tot handige schoonmaaktips voor gemorste rode wijn – zonder chemici komt er niets van terecht.

Toch heb ik altijd moeite gehad met het statement. Niet omdat ik het er niet mee eens ben, maar omdat ik denk dat het niet werkt. Mensen hebben nu eenmaal specifieke voorbeelden nodig om zich ergens een voorstelling bij te maken. Ons brein is gewoon niet gemaakt om een concept als ‘alles’ te bevatten.