December is de maand van cadeautjes. En ik weet zeker: als je iets met chemie hebt, komt vroeg of laat het idee op om een kind in je omgeving een scheikundeset te geven. Het lijkt perfect: je enthousiasme delen, samen experimenteren, een beetje het labgevoel aan de keukentafel. Dacht ik ook, tot ik er zelf eentje uitprobeerde.

‘Meer dan 100 activiteiten en speciale opgaven!’ schreeuwde de doos. De doos zelf zat voor twee derde vol papieren opvulmateriaal om hem indrukwekkend te laten lijken. Binnenin: een paar plastic prulletjes en niet eens alles wat op de verpakking afgebeeld stond. De ‘activiteiten’ bleken bloedstollende stapjes als water pakken, water afmeten en keukenzout oplossen. Dit was geen chemie. Het was niet leerzaam. Het was een belediging. En vooral: een uitstekende manier om een kind direct van ons vakgebied weg te jagen.

Natuurlijk verwacht je niet dat een 8-jarige een Grignard-reactie mag gaan opzetten aan de eettafel, maar iets met inhoud mag best. Een experiment dat echt ergens over gaat, dat nieuwsgierigheid wekt. Als je dit jaar iets scheikundigs wilt geven, kies dan één goed doordacht project. Iets dat je samen kunt uitpluizen. Kristallen groeien werkt altijd goed, of ga samen een pH-indicator maken van rode kool. En als je tóch voor een set gaat: wees kritisch op de inhoud. Teleurstelling komt vanzelf wel op het lab; laat ze voor nu nog maar even genieten.