Pyrolyse ontdoet verontreinigde grond niet alleen van olieresten, maar maakt haar nog vruchtbaar ook. En het is goedkoper dan verbranden, stellen Pedro Alvarez en collega’s van Rice University in Houston, Texas.

Die pyrolyse houdt in dat je de grond gedurende 3 uur bakt bij 420 graden Celsius, zonder dat er zuurstof bij kan. De lichte oliefracties worden hierdoor uit de grond gedampt, en de zware moleculen worden gekraakt en veranderen in een vaste koolstofmassa die lijkt op petroleumcokes uit een olieraffinaderij. Die koolstof komt als een coating om de minerale deeltjes in de grond te zitten.

Analyse leert dat het oliegehalte hierdoor daalt tot minder dan één gewichtsprocent, wat in elk geval in de VS beneden de milieunorm is, en dat er geen extra polycyclische aromaten (PAK’s) worden gevormd. Om de grond nóg schoner te maken zou je haar moeten verbranden bij 600-1200 graden, maar dat kost ongeveer tweemaal zo veel energie.

Het koolstofgehalte blijft veel hoger dan wanneer je de grond verbrandt (1,4-3,2% in plaats van 0,3-0,4%), en dat is goed nieuws voor de plantjes. In Environmental Science and Technology melden de onderzoekers dat ze het hebben geprobeerd met de zandraket (Arabidopsis thaliana) en met kropsla (Lactuca sativa), een soort die de naam heeft overgevoelig te zijn voor olievervuiling. In beide gevallen was de biomassa-opbrengst veel hoger dan op verontreinigde of verbrande grond.

De onderzoekers denken dat het proces gemakkelijk is op te schalen. Volgens hen moet je het zou zelfs kunnen uitvoeren in bestaande, mobiele installaties, die vluchtige verontreinigingen verwijderen via thermische desorptie. Zo gek veel modificaties vraagt dat niet.

bron: Rice University