Bij de start van dit collegejaar wilde ik de studenten graag de positieve effecten van de chemie op de maatschappij laten zien. Ik ging op zoek naar gegevens en vond ……. bijna niets. Ik stuitte op allerlei artikelen over milieuvervuiling, gezondheidsrisico’s van chemische verbindingen en berichten over het verbeteren van de veiligheid van de chemische industrie. Als lezer krijg je zo de indruk dat chemie eigenlijk alleen maar problemen veroorzaakt. Opeens drong het tot me door dat het imagoprobleem van de chemie zo is ingebakken in de communicatie, dat daar weinig informatie voor een positieve insteek in zit.

Gelukkig vond ik wel iets. De slogan ‘chemie is overal’ wordt op allerlei plekken ingezet om het belang van de chemie te onderstrepen. Ik bereidde mijn introductie voor waarin ik liet zien hoe een samenleving zonder inbreng van de chemie eruitziet en dat dat eigenlijk ondenkbaar is. Ik heb dit gepitcht voor wat collega’s, maar de boodschap kwam niet aan; te abstract en te onpersoonlijk was hun oordeel. Bij een onderwijstraining spoorde een tv-producent me aan om storytelling te gebruiken, omdat een verhaal veel boeiender is en beter blijft hangen.

Tja, hoe ontwikkel je zo’n verhaal? Ik dacht aan C2W | Mens & Molecule en ging op zoek naar inspirerende voorbeelden van mensen en moleculen. Recent kwam het boek Alledaagse moleculen uit waarin Nobelprijswinnaar Ben Feringa en collega-chemicus Anouk Lubbe de belangrijkste moleculen uit onze directe omgeving beschrijven op een toegankelijke manier. Een fantastisch initiatief. Dan de menselijke kant, die blijft vaak onderbelicht. Een uitzondering hierop zijn de Sisters of Science die de KNCV Van Marumpenning 2022 hebben gewonnen. Zij gebruiken hun eigen leven en ervaringen om via Instagram hun onderzoek en werk te laten zien aan een breed publiek. Ik bedacht me dat er veel chemici, levenswetenschappers en procestechnologen zijn in Nederland. Wat zou het mooi zijn als die hun eigen verhalen delen over de moleculen die hen fascineren en over hun persoonlijke ervaringen in hun werk.

En hoe ik het collegejaar ben begonnen? Ik besloot het verhaal te vertellen van de sluiting van de mijnen in Limburg en de economische crisis die daarop volgde. Hoe de chemische industrie en de Universiteit Maastricht hieruit zijn ontstaan en nu van grote betekenis zijn voor onze regio. Ik deelde met de studenten hoe ik wil bijdragen aan het realiseren van de chemie van de toekomst door onderzoek te doen naar wat de beste moleculen en processen zijn voor een duurzame wereld.

Het was mijn eerste verhaal en het smaakt naar meer. Ik hoop ook uw verhaal binnenkort te lezen in C2W | Mens & Molecule of ergens anders tegen te komen. En als u nog tips heeft, dan houd ik me aanbevolen.