Uit onderdelen van een intracellulair transportsysteem hebben Amerikaanse onderzoekers het kleinste speelgoedtreintje ter wereld gebouwd. Als die eiwitten eindeloos rondjes rijden heb je tenminste alle tijd om hun werking te bestuderen, schrijven Rizal Hariadi, Abhinav Appukutty en Sivaraj Sivaramakrishnan in ACS Nano.
Hun O-shaped Myosin Empowered Gliding Assay (OMEGA) bestaat uit een ringvormig nanobuisje met een diameter van 0,5 tot 4 μm, opgebouwd uit zichzelf assemblerende DNA-fragmenten. Op regelmatige afstanden steekt uit deze ‘rail’ een DNA-zijtakje waaraan een myosine VI-motoreiwit kan worden gehecht. Deze ‘contactpuntjes’; per ring 50 tot 1000, vangen vervolgens vrij zwevende actinefragmenten in, en geven die aan elkaar door.
In een echte cel is het net omgekeerd, daar vormt het actine het vaste cytoskelet en beweegt het myosine. Maar de interactie tussen die twee blijft hetzelfde.
De bedenkers hebben zo’n actiefilament al bijna dertien volledige rondjes zien draaien in elf minuten. De snelheid is onafhankelijk van de diameter van de ring, en dus de boogstraal. Er is al wat geëxperimenteerd met de moeite doie het kost om zo’n filament op gang te krijgen; dat lijkt vooral afhankelijk van de flexibiliteit van het myosine.
bron: ACS Nano
Nog geen opmerkingen