In Groningen is ontdekt dat sommige transporteiwitten in ‘eilanden’ in het celmembraan worden bewaard totdat ze weer aan het werk moeten. Deze eilanden waren al eerder ontdekt, maar dit onderzoek geeft meer inzicht in hun functie, stellen Bert Poolman en collega’s in Nature Communications.

Een eisosoom is een groep eiwitten die aan de binnenkant van het celmembraan bindt en er zo een ‘deuk’ in maakt. Deze deuken zien eruit als eilanden. Het was al bekend dat de samenstelling van het celmembraan ter plekke afwijkend is, maar waarom was nog niet duidelijk.

Groningse onderzoekers hebben nu membraaneiwitten en eisomoomeiwitten in gist (Saccharomyces cerevisiae) fluorescent gelabeld. Vervolgens hebben ze gekeken naar de lokalisatie van de membraaneiwitten ten opzichte van de eisosomen. Hierdoor ontdekten ze dat sommige aminozuurtransporteiwitten relatief veel aan de rand van deze eilanden voorkomen.

Verder bleek uit het onderzoek dat de transporteiwitten de eilanden verlaten zodra hun aminozuur aanwezig is. Poolman en collega’s denken dat de vormverandering die transporteiwitten ondergaan bij substraatbinding ervoor zorgt dat de eiwitten niet meer naast de eisosomen passen.

Het transporteiwit wordt door de cel opgenomen en gerecycled als zijn aminozuur op is. Deze opname vindt niet plaats als de transporteiwitten in een eiland zitten. Poolman en collega’s vermoeden dat de transporteiwitten in membraaneilanden worden opgeslagen totdat ze nodig zijn.

Het draagt bij aan Poolmans onderzoek naar synthetische cellen. Die kun je pas maken als je weet hoe natuurlijke cellen in elkaar zitten.

Bron: Nature Communications