Melanomen kennen minstens drie trucs om resistent te worden tegen het nieuwe kankermedicijn PLX4032. Om dat middel langer te laten werken dan een paar maanden moet je er dus minstens drie andere moleculen aan toevoegen, zo valt op te maken uit twee publicaties op de Nature-website.

PLX4032 kwam eerder dit jaar in het nieuws als een soort wondermiddel tegen melanomen, de meest agressieve vorm van huidkanker. Het middel hecht zich selectief aan een gemuteerde versie van het kinase-eiwit B-RAF, die ongeveer 60 procent van alle melanomen lijkt te veroorzaken.

Maar meteen was al duidelijk dat zo’n melanoom er binnen een maand of zeven resistentie tegen ontwikkelt. Waarom was tot nu toe niet duidelijk.

Onderzoekers van de University of Californië (Los Angeles) hebben nu twee jaar lang een groot aantal patiënten gescreend en twee mogelijke verklaringen gevonden. Of een eiwit genaamd N-RAS raakt eveneens gemuteerd en neemt de functie van B-RAF als het ware over, óf de tumorcellen voeren de productie op van een heel ander eiwit, receptor tyrosine kinase (RTK), waarmee ze via een heel andere route kunnen overleven.

Met deze twee mechanismes is echter nog maar 40 procent van de PLX4032-resistentiegevallen te verklaren. Er moeten dus nog meer ontsnappingsroutes zijn. Collega-onderzoekers aan de Amerikaanse oostkust hebben er al minstens een gevonden: een eiwit genaamd COT (ook bekend als MAP3K8) dat eerder nooit in verband was gebracht met kanker, blijkt de taak van B-RAF eveneens te kunnen overnemen.

Om PLX4032 langer te laten werken moet je dus stoffen toevoegen die alledrie deze alternatieven dwarsbomen - en misschien nog wel een paar méér.

bron: Nature, Broad Institute, UCLA