Na een lange en afwisselende carrière zwaait Peter Schoenmakers af als hoogleraar. Met achterlating van een opleiding voor analytisch chemici waar het bedrijfsleven blij mee is – maar gold dat ook maar voor de overheid. 

‛Misschien wel de helft van de scheikundigen afficheert zichzelf als analytisch chemicus’, begint chromatografie-expert Peter Schoenmakers. ‛Dat is ook niet zo gek, want binnen de industrie zitten ze overal.’ Hij kan het weten. Zo’n twintig jaar werkte hij zelf binnen het bedrijfsleven, en daarna nog eens twintig jaar aan de Universiteit van Amsterdam. Deze zomer ging hij officieel met pensioen als hoogleraar analytische chemie. Maar eind september heeft hij het nog steeds behoorlijk druk. ‛Komende tijd wordt het wel minder’, zegt Schoenmakers. ‘Mijn promovendi ronden hun projecten af, ik gaf het laatste jaar al niet veel onderwijs meer, en bij lopende projecten ben ik niet meer de projectleider. Voorlopig doe ik nog wel de talentenprogramma’s voor analytische chemie: op bachelorniveau voor het hoger laboratoriumonderwijs, en op masterniveau voor academische studenten. Dat is een echte klus.’ 

Het is wel een klus waaraan hij veel plezier beleeft. ‛Het is leuk om met veel jonge mensen te zijn, vooral als ze erg hun best doen. En als je tachtig masterstudenten binnenkrijgt, zijn er veertig gewoon goed – maar tien zijn echt hartstikke goed en enthousiast, en motiveren daarmee hun hele omgeving. Dat zijn de bijzondere types, degenen die je later ziet bovendrijven. En het zijn heus niet alleen degenen met de hoogste cijfers.’