Een netwerk van sensoren in Vlaamse wateren levert realtime inzicht in veranderingen in de waterkwaliteit. ‘Hiermee kunnen we zowel stroomop- als -afwaarts kwantitatief meten.’

Het lijkt zo vanzelfsprekend, het water dat in de Lage Landen door rivieren en kanalen stroomt. Maar de droge periodes van de afgelopen jaren hebben ons gedwongen meer stil te staan bij dat water en de kwaliteit ervan. De droge zomers van 2017 en 2018 leidden bijvoorbeeld tot ernstige verziltings- en droogteproblematiek in West-Vlaanderen. Dat zette de Vlaamse overheid aan tot actie: ze had behoefte aan een beter en fijnmaziger inzicht in de waterkwaliteit.

‘Een gebiedsgerichte aanpak is echt noodzakelijk’

‘Er moest een beter totaaloverzicht komen, een systeem dat voorspellend vooruitkeek’, vertelt Marcel Zevenbergen, programmamanager emerging sensors bij onderzoekscentrum imec in Eindhoven en Wageningen. Zevenbergen is lid van het imec-team bij het consortium Internet of Water Flanders (IoW). Ook onderzoeksorganisatie VITO, waterzuiveringsbedrijf Aquafin, de Watergroep en de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) werken eraan mee. ‘De overheid wil niet meer achter de feiten aanlopen, maar realtime meten en data verzamelen zodat je kunt anticiperen en tegenmaatregelen kunt nemen. Dat gaf aanleiding tot het opzetten van IoW.’ De timing kwam volgens Zevenbergen goed uit: toen de problematiek