Field-flow fractionation is een decennia oude techniek met veel potentieel, maar door een gebrek aan kennis en training krijgt het niet de aandacht die het verdient. ‘Je kunt FFF koppelen aan allerlei soorten detectoren, waardoor je een schat aan informatie kunt verzamelen.’

‘In 1965 sloeg ik een nieuwe weg in: ik ontwikkelde het concept van een chromatografisch systeem waarin retentie wordt bepaald en gecontroleerd door een extern veld in plaats van door de stationaire fase. Dit systeem, dat we Field-flow fractionation (FFF) noemen, breidt het bereik van chromatografie uit naar macromoleculen en deeltjes van bijna elk type en elke grootte, van 0,001 tot 10 µm en meer. […] Ik zal hier verder niets aan toevoegen, want het verhaal van FFF hoort meer thuis in de toekomst dan in het verleden.’

Zo introduceerde J. Calvin Giddings, Distinguished Professor of chemistry aan de Universiteit van Utah, zijn uitvinding in 1979 in het Journal of Chromatography Library. Hoewel deze techniek al bijna zestig jaar oud is, wordt ze nog steeds te weinig gebruikt. En onderzoekers lopen daardoor kansen mis, aldus Alina Astefanei, universitair docent analytische chemie aan de Universiteit van Amsterdam.