Gentse onderzoekers hebben een schaalbare methode ontwikkeld om siliconenelastomeren volledig recycleerbaar te maken. Ze rapporteren hun bevindingen in Macromolecules. 

Er zijn twee hoofdtypen kunststoffen, thermoplasten en thermoharders, elk met hun eigen voor- en nadelen. De eerste hebben een grote recyclebaarheid en vervormbaarheid, maar zwakke intermoleculaire interacties; de laatste hebben sterke covalente crosslinks die stabiel blijven bij hitte, maar meestal eindigen als blijvend afval. Covalente aanpasbare netwerken (CAN’s) combineren de sterke eigenschappen van thermoharders met de recyclebaarheid van thermoplasten door gebruik te maken van dynamische crosslinks. Loc Tan Nguyen, Chiel Mertens en Filip Du Prez van de Universiteit Gent hebben op basis van dit concept een zeer eenvoudige manier gevonden om recyclebare elastomeren op basis van PDMS te maken.