Met een beetje hulp van UV-licht is elementaire fosfor in één stap vast te leggen in een organische verbinding. De tetraëdrische P4-moleculen breken dan doormidden en de resulterende P2-brokken zijn reactief genoeg, zo suggereert MIT-chemicus Christopher Cummins op de website van Angewandte Chemie.

Hij heeft het uitgeprobeerd met 2,3-dimethylbutadieen en 1,3-butadieen, twee stoffen met sterk reactieve dubbele bindingen. Stop je die 12 uur samen met P₄ in een kolf waar UV-licht op schijnt, dan kun je achteraf de vorming van respectievelijk P₂(C₆H₁₀)₂ en P₂(C₄H₆)₂ aantonen.

De inspiratie haalde hij uit een vrijwel vergeten publicatie uit 1937, waarin ook al werd aangegeven dat UV-licht de vorming van P₂ in de hand lijkt te werken.

Tot nu toe verloopt het proces nogal moeizaam. Maar uiteindelijk hoopt Cummins met een alternatief te komen voor de huidige massaproductie van organofosforverbindingen. Die komt er op neer dat je eerst P₄ met chloor laat reageren tot PCl₃, waarna je de drie chlooratomen weer vervangt door organische groepen. De industrie zou Cummins eeuwig dankbaar zijn wanneer ze in de toekomst zonder die chloor kan.