Het nieuwste lab-op-een-chip imiteert de vrouwelijke cyclus. In elk geval voor zover het de hormonen betreft, blijkt uit een publicatie in Nature Communications.

Teresa Woodruff en collega’s van Northwestern University spreken van een Quintet-MFP, waarbij dat laatste staat voor microfluidic platform. De modulair opgebouwde chip bevat dan ook minimaal vijf (en maximaal tien) compartimenten, die elk een ander weefseltype kunnen bevatten. Via vloeistofkanaaltjes staan de compartimenten met elkaar in verbinding. Met elektromagnetisch te bedienen micropompjes kun je de stroming door elk kanaal over een breed bereik regelen.

Woodruff heeft het uitgeprobeerd met eierstok-, eileider-, baarmoeder-, baarmoederhals- en leverweefsel, een combinatie die ze afkort als EVATAR. De eierstokken kwamen van muizen, de rest uit kweekjes van menselijke cellen. Vooraf onderzocht ze de hormoonhuishouding van deze weefseltypes afzonderlijk (op een Solo-MFP-chip) of in koppels (dat heet dus Duet-MFP).

De Quintet-MFP is nog niet zo ver dat de muizen-eierstokken daadwerkelijk gaan ovuleren. Maar het is al een hele prestatie dat hij de vijf weefseltypes, waarvan er een paar nogal moeilijk zijn te kweken, gedurende minstens 28 dagen in leven houdt. Bovendien zie je de concentraties van een aantal hormonen gedurende die periode fluctueren volgens een patroon dat je verwacht van een echte vrouwelijke cyclus.

Woodruff brengt het overigens niet als gespecialiseerde onderzoekchip voor voortplantingsorganen, maar eerder als platform waarop je alle mogelijke interacties tussen weefseltypes kunt gaan onderzoeken op een manier die tot nu toe niet mogelijk was.

bron: Nature