Verschillen in loodwit pigment in Nederlandse schilderijen zijn direct verbonden met historische conflicten.  

Keune Davies Noble Imporzano

Van links naar rechts: Prof. Dr. Katrien Keune, Prof. Dr. Gareth R. Davies, Dr. Petria Noble and Dr. Paolo D’ Imporzano.

Onderzoekers van het Rijksmuseum, het Mauritshuis en Amsterdamse universiteiten analyseerden de loodisotoopcompositie in 77 goed gedateerde schilderijen van 27 verschillende zeventiende-eeuwse kunstenaars. Uit hun resultaten blijkt dat de isotoopcompositie van het loodwit pigment in de schilderijen tijdsafhankelijk is. De omslagpunten vallen samen met grote socio-economische gebeurtenissen zoals de Engelse burgeroorlog en Engels-Nederlands-Franse conflicten. Ze publiceerden hun bevindingen in Science Advances.  

De onderzoekers verwachten dat hun diagnostische methode kan helpen bij het toeschrijven en authentiseren van Nederlandse schilderijen uit de zeventiende eeuw en inzicht kan geven in de reisbewegingen van de artiesten en de productie en verhandeling van lood in deze periode. Daarnaast kun de resulterende database gebruiken om informatie te vergaren over de werkpraktijken en reizen van kunstenaars. 

Eerste auteur Paolo D’Imporzano en collega’s identificeerden tijdsafhankelijke clusters op basis van de variatie in loodisotoop ratio’s. Dit legt een basis voor een internationale loodisotoop database, waardoor we beter gaan begrijpen hoe loodwit historisch gezien in Europa werd gebruikt. 

Self-portrait Rembrandt

Zelfportret, Rembrandt van Rijn, c. 1628

De onderzoekers bekeken de loodisotoop compositie in 77 schilderijen, waaronder dit zelfportret van de jonge Rembrandt.