Van het eten van vette chips en frites word je letterlijk een beetje ‘high’. Dáárom is het zo moeilijk om op te houden voordat de zak leeg is, stellen Daniele Piomelli en collega’s (University of California, Irvine) deze week in PNAS.

Proeven met ratten hebben volgens Piomelli uitgewezen dat vetten via-via het darmweefsel aanzetten tot de productie van endocannabinoïden. Dat zijn natuurlijke signaalstoffen die inwerken op dezelfde groep receptoren als cannabis. Gevolg is dat (alweer via-via) het hongergevoel van de rat wordt gestimuleerd; hoe dat laatste precies werkt is nog niet helemaal duidelijk.

Piomelli vermoedt dat dit mechanisme ergens in de evolutie is ontstaan om te zorgen dat dieren voldoende vetten binnen krijgen. In de vrije natuur zijn die stoffen schaars: als een rat ze toevallig een keer tegenkomt doet hij er verstandig aan om niet door te lopen voordat hij gebunkerd heeft.

Bij het ontwerpen van deze signaalroute kon moeder Natuur uiteraard niet voorzien dat de moderne mens ooit de snackbar zou uitvinden.

Piometti stelt voor om te proberen of je obesitas kunt voorkomen met medicijnen die de endocannabinoïdproductie in de darmen afremmen. Je zou ze dan zo moeten ontwerpen dat ze de bloed-hersenbarrière niet door kunnen, zodat ze de endocannabinoïdhuishouding in de hersenen met rust laten.