Leucine, net als isoleucine en valine een vertakt aminozuur.

Voor het eerst is een vorm van autisme ontdekt die zich mogelijk laat genezen met voedingssupplementen. Hij heeft namelijk iets met gebrek aan aminozuren te maken, schrijft neuroloog Joseph Gleeson (UC San Diego) op de website van Science.

Het slechte nieuws is dat deze erfelijke variant waarschijnlijk zeer zeldzaam is, en zeker niet representatief voor autisme in het algemeen.

De fout zit in het gen dat codeert voor het enzym BCKD-kinase. Zonder dit enzym (voluit branched chain ketoacid dehydrogenase kinase) worden de aminozuren leucine, isoleucine en valine veel sneller afgebroken dan normaal. Deze aminozuren kan het lichaam zelf niet aanmaken; ze maken deel uit van de voeding.

Gleeson ontdekte deze mutatie, door het genoom te screenen van 6 autistische kinderen uit 3 families in het Midden-Oosten. In alle gevallen waren de ouders neef en nicht, wat de kans sterk vergroot dat de kinderen zo’n mutatie van 2 kanten meekrijgen. Waarbij moet worden aangetekend dat Gleeson al jaren naar recessieve ziektes zoekt in deze regio, juist omdat er zoveel inteelt voorkomt.

De kinderen bleken inderdaad een te kort aan de genoemde aminozuren te hebben. En uitschakeling van het BCKD-kinasegen in muizen bevestigde dat dit inderdaad leidt tot typische autistische symptomen.

De oorzaak is nog niet duidelijk. Gleeson speculeert dat het niet eens aan deze aminozuren zelf ligt maar aan het mechanisme waarmee ze door de bloed-hersenbarrière worden getransporteerd. Bij gebrek aan leucine, isoleucine en valine krijgen andere aminozuren zoals threonine, fenylalanine, tyrosine, histidine en methionine de kans om zich aan een transporteiwit te binden en de hersenen binnen te glippen. Daar kunnen ze vervolgens dienen als grondstoffen voor neurotransmitters, waarvan dus de concentaties hoger oplopen dan normaal.

Inmiddels heeft hij ook proeven gedaan met een dieet met extra leucine, isoleucine en valine. Bij de muizen waren de symptomen inderdaad binnen een week weg. Bij de kinderen was het effect minder duidelijk: volgens de ouders knapten ze er van op, maar dat kan verbeelding zijn geweest.

Slechter werden ze er zeker niet van, en Gleeson hoopt nu voldoende patiënten met een vergelijkbare BCKD-mutatie op te sporen om een serieuze klinische test te kunnen doen.

 

bron: Science, news@nature

Onderwerpen