Door een toevallige ontdekking van een onkruid met een bijzondere structuur wisten Groningse polymeerchemici zelfaangedreven sensoren te maken. ‘Ik legde het onder de microscoop en was alweer verbaasd over de perfecte structuur die zich had gevormd.’

De chemie zit vol met toevallige ontdekkingen. Soms moet je nou eenmaal geluk hebben dat je tegen de juiste omstandigheden of de juiste combinatie van materialen aanloopt. Dit ontdekte ook Qi Chen, promovendus in de groep van polymeerchemicus Katja Loos aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij stuitte onverwacht op een plantje waarvan de structuur energie kan opwekken. Het materiaal biedt interessante opties voor gebruik als sensor en in batterijen.  

Pratend met vrienden over haar onderzoek, kwam Chen het materiaal voor het eerst op het spoor. ‘Ik wilde destijds een sponsachtig materiaal maken, maar het lukte niet zoals ik had bedacht. Een vriend van mij was met een plantje aan het spelen, en hij zei voor de grap dat de stengel misschien wel sponzig genoeg was. Ik speelde mee en gooide het plantje in mijn tas, maar dacht er verder niet meer over na.’ Pas maanden later kwam ze het plantje weer tegen. Ze was op dat moment metingen aan het doen op de scanning elektron microscoop, en had wat tijd over. ‘Als wetenschapper ben je natuurlijk altijd nieuwsgierig, dus wilde ik graag nog wat extra dingen onder de microscoop bekijken’, vertelt Chen. ‘Ik vond de plant in mijn tas en probeerde het uit.’