Van koffiedik en siliconenrubber kun je een sponsje maken dat lood- en kwikionen uit water zuigt. Materiaalgebrek zal grootschalige toepassing alvast niet in de weg staan, schreven Italiaanse onderzoekers onlangs in ACS Sustainable Chemistry & Engineering.
Dat koffiedik rijkelijk is voorzien van functionele groepen die zware metaalionen kunnen binden, was al langer bekend. Alleen is het nogal lastig het poeder na afloop weer uit het water te krijgen.
Despina Fragouli en collega’s mengen het fijngemalen koffieresidu en een beetje suiker daarom door een polysiloxaanoplossing, die ze daarna een nachtje laten drogen en uitharden. Tot slot spoelen ze met warm water de suikerkristallen er uit, waarna je een poreuze massa overhoudt die voor 60 à 70 gewichtsprocent uit koffie bestaat.
Gewerkt wordt aan een siliconenrubberformulering die gas produceert tijdens het uitharden, zodat je die suiker niet meer nodig hebt om poriën te genereren.
Als je zo’n sponsje 30 uur in een lood- of kwikoplossing laat liggen, absorbeert het per gram maximaal 13 mg Pb2+ of 17 mg Hg2+. Dat is vijf keer zo veel als wanneer je los koffiepoeder gebruikt zonder spons er omheen.
Geschat wordt dat jaarlijks 6 miljoen ton koffiedik wordt weggegooid. Als het lukt om een efficiënt koffiedik-ophaalsysteem op te tuigen, met name binnen de horeca, zou je aardig wat water kunnen zuiveren.
bron: C&EN
Nog geen opmerkingen