Enzym hopt naar bindingsplaats

DNA heeft zijn jumping genes maar eiwitten blijken nu ook te beschikken over atletisch vermogen. Eiwitten kunnen namelijk hun bindingsplaatsen op DNA vinden door de strengen te bespringen. Dat melden de FOM-onderzoekers deze week in PNAS.

Eiwitten binden vaak op een willekeurige plek aan het DNA, en glijden dan langs de streng om hun bindingsplek te zoeken. Af en toe maken de eiwitten echt een sprong, waardoor ze sneller bij hun doel komen.

De vraag was echter of de vorm van het DNA ook invloed had op dit springgedrag. De onderzoekers namen daarom een stukje dubbelstrengs DNA, bonden twee bolletjes aan de uiteinden en lieten het DNA in elkaar kronkelen. Daarna brachten ze het restrictie-enzym EcoRV aan op het DNA.

Dit kluwen trokken ze uit elkaar door de bolletjes die ze aan het uiteinde hadden geplakt te beschijnen met laserlicht. De eiwitten springen dan twee keer zo weinig over het DNA. De zoeksnelheid van de eiwitten verdubbelt juist het DNA meer opgefrommeld zit, zoals in de celkern.

Bron: FOM