Soms voelt Jenny Hasenack zich ongemakkelijk door de opgelegde formaliteit die bij een promotieceremonie hoort. Maar gelukkig valt er genoeg interessants te observeren.

Een tijdje terug was ik aanwezig bij de promotie van een chemicus die ik ken. Ik was blij dat ik was uitgenodigd, maar ik word soms wel ongemakkelijk van de opgelegde formaliteit die bij zo’n ceremonie hoort. Gelukkig ben ik wel dol op het observeren van hoe andere mensen omgaan met die opgelegde formaliteit. Promotieplechtigheden hebben enorm veel geschreven en ongeschreven regels; dat levert bijna een soort toneelstuk op, waarin iedereen doet alsof iets normaal is wat ze buiten de ceremonie niet normaal vinden. Je supervisor zou raar opkijken als je hem of haar iedere keer met ‘hooggeachte promotor’ begroet bij de koffieautomaat.