In de VS is het enzym geïsoleerd waarmee giftige paddenstoelen hun toxines afwerken. Het zou een nuttig gereedschap kunnen worden voor medicijnsynthese, schrijven onderzoekers van Michigan State University in het tijdschrift Chemistry and Biology.

Ze keken met name naar Amanita bisporigera, een uiterst giftige soort uit de amanietenfamilie waartoe onder meer ook de groene knolamaniet en de vliegenzwam behoren.

Het toxine van A. bisporigera heet alfa-amanitine. Het is een cyclisch octapeptide, een ring dus van maar acht aminozuren. De genetische code is echter veel langer: die levert in eerste instantie een keten van 35 aminozuren op. Achteraf wordt daar het grootste deel van af geknipt, waarna de rest wordt rondgebreid.

En in Michigan hebben ze nu ontdekt hoe de paddenstoel dat doet, namelijk met een prolyl oligopeptidase-enzym genaamd POPB.

Volgens laatste auteur Jonathan Walton opent het perspectieven. Cyclische oligopeptiden zijn zo stabiel dat ze zowel het koken van de paddenstoelen als het menselijke maagzuur overleven. Bovendien kunnen ze kennelijk heel selectief werken: alfa-amanitine blokkeert bijvoorbeeld heel gericht een RNA-polymerase-enzym en maakt zo met een minimum aan inspanning de complete menselijke eiwitsynthese onmogelijk. De uitdaging is dus om POPB zo veel mogelijk ringetjes te laten maken van ándere oligopeptiden, in de hoop dat er een paar tussen zitten die net zo specifiek andere enzymen uitschakelen en zo ziektes genezen met een minimum aan bijwerkingen.

Walton is meteen begonnen met de opbouw van zo’ncyclische-oligopeptidenbibliotheek; hij heeft er al een stuk of honderd en hoopt uiteindelijk uit te komen op een paar miljoen.

bron: Michigan State University