Met een combinatie van twee katalysatoren kun je cellulose in één keer omzetten in n-hexaan. Hoef je dáár ook geen aardolie meer voor te gebruiken, suggereert een Japanse publicatie in ACS Sustainable Chemistry.

De ene katalysator is een combinatie van reniumoxide en iridium op een ondergrond van siliciumdioxide. De andere is HZSM-5, een zeer populaire zeoliet uit de petrochemsiche industrie.

Vorig jaar meldden de Japanners al dat je hiermee suikers zoals sorbitol en glucose kunt omzetten in n-hexaan, waarbij vooral bijzonder was dat de C6-keten heel blijft en niet per ongeluk in kleine stukjes wordt geknipt. Bovendien kun je het hexaan heel gemakkelijk extraheren door adsorptie in een laag dodecaan die je laat drijven bovenop het water, waar de suikers en de katalysatoren in zitten.

Ze hebben nu dus ontdekt dat je ook kunt uitgaan van cellulose. De zuur reagerende zeoliet is namelijk óók in staat om eerst de hydrolyse van die cellulose tot glucose te katalyseren.

Het werkt verrassend goed. De Japanners probeerden het met cellulose in kristalvorm, bij 210 graden Celsius oinder een waterstofatmosfeer, en noteerden na 24 uur een omzetting in n-hexaan van 78 procent. Maalden ze eerst de kristalletjes fijn in een kogelmolen om ze reactiever te maken, werd het 83 procent - die voorbewerking is dus nauwelijks de moeite waard. Je hebt een redelijke kans dat het met onbewerkte biomassa óók lukt.

C&EN l;egde de publicatie voor aan de Utrechtse katalyse-expert Bert Weckhuysen. Die suggereert om er nog iets aan toe te voegen dat van het hexaan vertakte koolstofketens maakt; voor een biobrandstof met een bruikbaar octaangetal is dat namelijk essentieel. Ook moet hij nog zien of de katalysatoren lang genoeg meegaan om voor de industrie interessant te zijn.

Dat renium schaars en peperduur is, zou uiteraard ook een probleempje kunnen zijn..

bron: C&EN