In Eindhoven is een kunststof ontwikkeld die wild gaat oscilleren als er zonlicht op valt. Wellicht toepasbaar als zelf-afkloppende deklaag voor zonnepanelen in de woestijn, schrijven Albert Schenning en collega’s in Nature Communications.
Het gaat om een vloeibaar kristallijne polymeerfolie, opgebouwd uit een aantal componenten waarvan er één lichtgevoelig is. Onder invloed van blauw of groen led-licht verandert dit gefluoreerde azobenzeen van lengte, vermoedelijk omdat cis- en trans-isomeren in elkaar overgaan: van cis naar trans bij blauw en terug bij groen. Dat trekt de kristalstructuur krom, en daarmee de hele folie.
Schakel je de blauwe en groene leds tegelijk in, of stel je de folie bloot aan zonlicht met een nog bontere mix van golflengtes, dan gaat het materiaal wapperen. De beweging lijkt volkomen chaotisch: er is geen patroon in te ontdekken.
Wat er precies gebeurt is nog onduidelijk. Maar de onderzoekers vermoeden dat diverse factoren tegelijk meespelen zoals de temperatuurgeleiding, de temperatuurgevoeligheid van de cis/trans-isomerisatie en het feit dat het materiaal zachter wordt wanneer het een beetje opwarmt.
bron: TU/e
Nog geen opmerkingen