Aan het NMR-spectrum van honing kun je zien uit welke bloemen ze komt. En dus ook of het de bloemen zijn die op het etiket staan, melden Italiaanse chemici in het Journal of Agricultural and Food Chemistry.

Hun analysetechniek is vooral interessant voor het checken van acaciahoning en andere specialiteiten die zijn gebaseerd op één soort bloem, en die daardoor veel meer geld opbrengen dan gemengde honing.

Eerder waren al NMR-protocollen gepresenteerd die kijken naar de verschillende suikers in de honing. Maar op die manier kun je alleen zien of er suikerwater aan is toegevoegd dat helemaal niets met bloemen heeft te maken.

De bloemsoort(en) kon je tot nu toe alleen achterhalen door onder de microscoop te speuren naar stuifmeelkorrels. Aan de vorm daarvan kun je de herkomst aardig herkennen, maar alleen als je de tijd neemt en de nodige ervaring hebt. Bovendien kom je zelfs in bona fide honing stuifmeel tegen van bloemen die er niet in horen, omdat bijen niet soortspecifiek te werk gaan en meenemen wat ze onderweg toevallig tegenkomen.

Stefano Mammi en collega’s van de universiteit van Pisa hebben nu ontdekt dat je de bloemsoort wél met NMR kunt herkennen als je niet naar de suikers kijkt, maar alleen naar de moleculen die meekomen wanneer je de honing extraheert met chloroform. Kennelijk lopen de metabolismen van verschillende plantensoorten ver genoeg uiteen voor een bruikbare ‘vingerafdruk’.

De Italianen analyseerden zo 983 monsters uit zestien soorten Italiaanse honing, waarvan eerder via stuifmeelanalyse was vastgesteld dat ze echt maar uit één bloemsoort afkomstig waren. Dat leverde dus een database met vingerafdrukken van de honing uit 16 bloemsoorten op.

Toen ze hiermee 120 honingmonsters van onbekende herkomst analyseerden, kwam het resultaat in 90% van de gevallen overeen met dat van stuifmeelanalyse.

Gewerkt wordt nu aan uitbreiding van de database, waarbij onder meer duidelijk moet worden in hoeverre de vingerafdrukken wereldwijd hetzelfde zijn of afhankelijk van de plek waar de bloemetjes op de bijtjes wachten.

bron: C&EN