MIT-onderzoekers hebben een nieuwe truc bedacht om een copolymeer te maken waarbij de bouwstenen elkaar netjes afwisselen, schrijven ze in ACS Central Science. Ze hopen dat het exclusieve materiaaleigenschappen oplevert, die veel beter zijn dan die van de gebruikelijke copolymeren waarin de volgorde van de componenten A en B puur door het toeval wordt bepaald.
Om precies te zijn hebben Richard Schrock en collega’s een cis, syndiotactisch A-alt-B copolymeer gemaakt. Het komt er op neer dat de bouwstenen worden gekoppeld via dubbele bindingen die allemaal in de cis-stand staan. Van een dermate regelmatige structuur mag je om te beginnen verwachten dat hij relatief gemakkelijk kristallen vormt.
Schrock krijgt dit voor elkaar met bouwstenen waarvan de basisstructuren elkaars spiegelbeeld zijn. De complete moleculen zijn dat niet omdat de zijgroepen (R en R’in het plaatje) van elkaar verschillen. Als katalysator dient een chiraal organometaalcomplex dat ook twee spiegelbeeldvormen kan aannemen. Elk van die twee past op één van beide basisstructuren.
En de truc is dat die katalysator na elke reactie omklapt naar de andere spiegelbeeldvorm, en dan dus ook de ándere basisstructuur oppakt als volgende bouwsteen. Nu en dan maakt hij wel een foutje zodat je toch nog twee A’s of twee B’s naast elkaar krijgt, maar de schade valt mee.
De toepasbaarheid van deze ‘stereogenic metal control’ lijkt een beetje beperkt. De bouwstenen zijn zogeheten norbornenen, die alleen in aanmerking komen voor zeer hoogwaardige producten omdat ze chemisch nogal ingewikkeld zijn. Of het ook lukt met veel eenvoudigere moleculen is de vraag… maar je weet nooit.
bron: C&EN
Nog geen opmerkingen