Simulatie moet geneesmiddelen langer houdbaar maken

Aan het MIT is een computerprogramma ontwikkeld dat voorspelt of medicinale antilichamen de neiging hebben tot klonteren, en aangeeft welke delen van de structuur daarvoor verantwoordelijk zijn. Aan de hand daarvan kunnen ontwerpers de eiwitsequentie niet alleen optimaliseren qua functionaliteit maar ook qua houdbaarheid, zo suggereren Bernhardt Trout en collega’s in een artikel dat deze week door PNAS online wordt gezet.

Momenteel is de houdbaarheid van antilichamen vaak betrekkelijk kort. Omdat ze alleen effectief zijn als je een grote hoeveelheid toedient, bevatten preparaten meestal relatief hoge concentraties. Dat werkt klontering in de hand, waardoor de antilichamen niet meer werken.

Trout noemt zijn model SAP, wat staat voor spatial aggregation propensity. Het genereert een dynamische 3D-simulatie van de antilichamen en kijkt daarbij vooral naar hydrofobe delen van de eiwitketen die aan het oppervlak komen.

Door op die plekken de eiwitsequentie te wijzigen, zodat de hydrofobiciteit afneemt, kun je de neiging tot klonteren verkleinen. In de meeste gevallen tast dit de functionaliteit van het antilichaam niet aan.

De onderzoekers hebben al gemuteerde antilichamen geproduceerd die de helft stabieler waren dan het origineel, en even goed werkten.

bron: MIT