Nature Methods heeft een publicatie ingetrokken over onaanvaardbare neveneffecten van CRISPR-Cas bij muizen. De auteurs hebben conclusies getrokken die ze nooit hadden mogen trekken, luidt het oordeel.

‘The original paper was peer reviewed, but we should have sought at least one additional referee with expertise in the genetics of inbred mouse strains. We regret this omission’, aldus de Nature Methods-redactie die beterschap heeft beloofd.

De gewraakte publicatie verscheen in mei vorig jaar. De auteurs probeerden het gezichtsvermogen van blinde muizen te herstellen door met CRISPR-Cas9 één enkel defect gen te corrigeren. Achteraf claimden ze dat deze actie op meer dan honderd plaatsen grote stukken DNA uit het muizengenoom had geknipt, of er nieuwe stukken in had gezet.

Het voedde de toch al bestaande vrees dat CRISPR-Cas9 in de praktijk niet specifiek genoeg werkt om ooit op mensen los te laten.

Meteen na publicatie barstte de kritiek al los. Om te beginnen was het aantal geteste muizen (twee) veel te klein om statistisch verantwoorde conclusies te trekken. Maar erger is dat de auteurs kennelijk niet hebben onderzocht hoe de genomen van die twee muizen er uit zagen vóórdat de genetische schaar er in ging. Ook is niet bekend wie hun ouders waren, en of ze familie waren van de onbehandelde controlemuis. Dat alle betrokken dieren uit dezelfde inbred-stam kwamen, biedt onvoldoende garantie: zulke inteeltmuizen zijn genetisch vrijwel identiek, maar zeker niet helemaal.

Met andere woorden: de kans is groot dat vrijwel alle afwijkingen er vóór het experiment al in zaten.

Inderdaad is het anderen nooit gelukt om het grote aantal off-targetknipjes te reproduceren. Wel zijn er diverse onderzoeken verschenen die suggereren dat CRISPR-Cas9 juist wél specifiek is en heel weinig fouten maakt.

Nature Methods tekent er wel bij aan dat het nog veel te vroeg is om te concluderen dat CRISPR-Cas9 wél veilig is. Publicaties die suggereren van wel, hebben ook maar betrekking op een beperkt aantal dieren. Verder onderzoek is zeker op zijn plaats.

bron: Nature Methods