Koolstofdioxide-absorptie Atlantische Oceaan nauwkeurig in kaart

CO₂-sensoren aan boord van koopvaardijschepen zijn te gebruiken als ‘early warning system’ dat aangeeft wanneer het écht mis dreigt te gaan met het klimaat. Dat suggereert prof. Andrew Watson (University of East Anglia) naar aanleiding van een publicatie in Science.

De publicatie is gebaseerd op een langlopend Europees onderzoeksproject, dat de CO₂-absorptiecapaciteit van de Noord-Atlantische Oceaan in kaart moest brengen. Die absorptie dempt het ‘broeikaseffect’ voor een belangrijk deel uit, en wetenschappers houden hun hart vast voor wat er gebeurt als de oceanen ooit te ver verzadigd raken.

Voor het project zijn CO₂-sensoren geplaatst in de machinekamers van een aantal (container-)schepen die een vaste vaarroute hebben, zodat ze telkens op dezelfde punten luchtmonsters kunnen nemen met een min of meer constant tijdsinterval. Uit de gemeten CO₂-concentratie in de lucht, gecombineerd met satellietmetingen van de watertemperatuur, viel dan weer af te leiden hoeveel CO₂ er door het zeewater aan die lucht is onttrokken.

De eerste reeks metingen is nu verwerkt. Er komt uit dat de CO₂-absorptie van nature behoorlijk fluctueert van jaar tot jaar en van seizoen tot seizoen, en dat hij afhankelijk is van regionale klimaatschommelingen.

Maar als je lang genoeg blijft doormeten komt er uiteindelijk een bandbreedte uit waar de absorptie binnen hoort te blijven. Wijkt hij daar veel van af, dan weet je dat er iets mis is. Wat Watson betreft, blijft het huidige meetschepennetwerk dus intact, en wordt het uitgebreid naar de lijnvaart op de rest van de zeven zeeën.

bron: University of East Anglia