Antivrieseiwitten hechten zich aan ijskristallen door eerst een rijtje losse watermoleculen te binden, die door hun onderlinge afstand precies op het kristalrooster passen. Dat hebben onderzoekers van Queen’s University (Kingston, Ontario) min of meer per ongeluk zien gebeuren, zo melden ze deze week in PNAS.
Als lid van de KNCV, KVCV, NBV, of NVBMB heeft u onbeperkt toegang tot deze site, u kunt hier inloggen.