Amerikaanse onderzoekers hebben germaniumsulfide laten uitkristalliseren in een vorm die veel wegheeft van saté, souvlaki en andere snacks op stokjes. De realisatie van zo’n ‘epitaxiale nanoplaat-nanodraad-heterostructuur’ is vermoedelijk een wereldprimeur, melden onderzoekers van North Carolina State University in Nano Letters.

Het aparte is vooral dat de ‘nano shish kebab’, zoals de Amerikanen het zelf noemen, niet bestaat uit op elkaar geprikte losse onderdelen. Het is echt één naadloos kristal. Ze maakten het door eerst de 100 nm dikke nanodraadjes te kweken. Vervolgens lieten ze een aantal atoomlagen uit zo’n kristallijn draadje aangroeien in de breedte.

Essentieel blijkt daarbij dat je het draadje tussendoor even blootstelt aan de buitenlucht. De onderzoekers vermoeden dat het oppervlak daardoor een beetje wordt geoxideerd; de beschadigde plekken zouden dan de kiem vormen voor de plaatjes.

Het nut zou moeten zitten in het feit dat germaniumsulfide een halfgeleider is. Het satékristal heeft een relatief enorm oppervlak, de elektronen die de plaatjes opvangen kunnen via het draadje efficiënt worden afgevoerd, en het geheel zou dus een prima uitgangspunt kunnen opleveren voor een sensor of een elektrode.

Bovendien vermoeden de onderzoekers dat het ook moet lukken met andere materialen die dezelfde gelaagde kristalstructuur vertonen. Bijvoorbeeld molybdeensulfide, dat voor elektronicatoepassingen nog antrekkelijker is.

bron: NCSU