Wat doe je met chemie? 

‘Met mijn onderzoeksgroep bestudeer ik hoe cellen reageren op hun omgeving in bioreactoren. In industriële reactoren krijgen cellen vaak te maken met snel wisselende omstandigheden, bijvoorbeeld door beperkingen in menging en zuurstofoverdracht. Dat beïnvloedt hun metabolisme – en dus ook de productiviteit van het proces. Met computersimulaties waarin we hydrodynamica en celmetabolisme combineren, voorspellen we hoe groot die impact is bij productie op grote schaal. Die voorspellingen toetsen we in representatieve scale-down labexperimenten. Daarnaast zoeken we naar proces- en celaanpassingen die de productiviteit op grote schaal verhogen en opschaling voorspelbaar en robuust maken.’ 

Wanneer wist je dat je de wetenschap in wilde gaan? 

‘De wetenschap was geen keus met voorbedachte rade. Op de middelbare school zocht ik naar een studie die chemie, natuurkunde en duurzaamheid samenbracht, en zo kwam ik bij procestechnologie terecht. De keuzes daarna waren een combinatie van de kansen die zich voordeden, en een inschatting waar ik de grootste impact én het meeste plezier kon hebben.’ 

‘De wetenschap was geen keus met voorbedachte rade’

Waar haal jij de meeste voldoening uit in je werk? 

‘Oh, uit heel veel dingen! Bijvoorbeeld wanneer de puzzelstukjes van een rekenmodel precies op hun plek vallen, aansluiten bij experimenten én nieuwe inzichten opleveren. Of wanneer studenten vertellen dat ze echt iets hebben geleerd, of vragen stellen waar ik zelf nog niet over had nagedacht. Ook de diepgaande discussies tijdens een conferentiediner geven me veel voldoening. En zo kan ik nog wel even doorgaan.’ 

Hoe blijf je jezelf ontwikkelen binnen je vakgebied? 

‘Door te netwerken en samen te werken – het liefst zo breed mogelijk. Mijn expertise is vrij specifiek, maar wel breed inzetbaar: van materiaalproductie tot voeding en farmacie. Samenwerkingen met bijvoorbeeld analytici en fysiologen geven mij inzichten die ik zelf niet zou kunnen vergaren, maar die cruciaal zijn om rekenmodellen te toetsen, te verbeteren en op nieuwe manieren in te zetten. En op het gebied van modelleren zelf ontwikkel ik me vooral via onderwijs: lesgeven is voor mij de beste manier om mezelf te dwingen ergens echt in te verdiepen.’ 

Waarom vind je het belangrijk om lid te zijn van de KNCV en NBV?  

‘Omdat beide verenigingen fantastische kansen bieden om je netwerk te ontwikkelen. Bovendien ben ik sinds kort bestuurslid bij de NBV. Ik haal veel plezier uit het organiseren van evenementen – vroeger als student bij de studievereniging, later bij DSM NEXT, en nu bij de NBV.’ 

Wat betekent de persoon in de foto voor jou? 

‘Deze zomer zijn we ouders geworden, dus de keuze voor een foto met Thijs was snel gemaakt. Hij betekent natuurlijk alles voor ons – en hij maakt de motivatie om de wereld een beetje beter te maken alleen maar sterker.’ 

Cees Haringa is universitair docent bioprocestechnologie aan de TU Delft.