Twee artikelen van een Amsterdamse groep geven inzicht in elektrochemische routes voor ‘groene moleculen’. ‘Als je deze processen naar industriële schaal wilt overbrengen, moet je de route begrijpen.’

Zeg je elektrochemie, dan zeggen veel mensen ook direct ‘groen’. Als je het vergelijkt met traditionele organische of katalytische chemie, wat geeft het die groene eigenschappen dan? ‘Vooral als je het over de energietransitie hebt, is het groen in de zin dat je elektrochemische reacties kunt aansturen met enkel elektronen’, zegt Amanda Garcia, universitair docent aan de Universiteit van Amsterdam. ‘Je hebt geen hoge temperatuur of druk nodig, en je kunt de reacties meestal in water uitvoeren, hoewel we ook kijken naar vriendelijkere organische oplosmiddelen.’ Een voorbehoud is natuurlijk dat de elektronen een duurzame oorsprong moeten hebben, bijvoorbeeld opgewekt door windmolens of zonnepanelen.

Onlangs publiceerde de groep van Garcia twee artikelen – in JACS en ChemCatChem – over het synthetiseren van nuttige verbindingen op een groenere en duurzamere manier. ’Hoewel ze inhoudelijk heel verschillend zijn, worden alle reacties aangedreven door elektronen onder omgevingsomstandigheden.’