Vervang in balsahout de lignine door polymethylmethacrylaat en je krijgt een transparant materiaal dat tweemaal sterker is dan plexiglas.

Ook zeer geschikt als toplaag voor zonnepanelen, claimen Zweedse onderzoekers in het tijdschrift Biomacromolecules.

Dat polymethylmethacrylaat (PMMA) en plexiglas twee verschillende namen zijn voor dezelfde kunststof, hadden kenners natuurlijk al gezien.

De truc is dat hout bestaat uit een mix van lignine en cellulose, en dat de bruine kleur helemaal is te danken aan de lignine. De Zweden extraheerden die fractie met een oplossing van natriumchloriet (NaClO2), waarin lignine wél oplost en cellulose niet. Wat overblijft is een poreus cellulosenetwerk dat in wezen kleurloos is, en alleen maar ondoorzichtig lijkt door lichtbrekingseffecten in de poriën.

Die effecten kun je wegnemen door de poriën te vullen met een materiaal met ongeveer dezelfde brekingsindex, en PMMA blijkt wat dat betreft voldoende dicht in de buurt te zitten. Je laat het monomeer MMA eerst een kwartiertje voorpolymeriseren in een kolf bij 75 graden Celsius, waarna je het proces onderbreekt met behulp van ijswater. Vervvolgens laat je het gedeeltelijk gepolymeriseerde maar nog vloeibare materiaal onder vacuüm in de cellulose trekken. Tot slot bak je bij 70 graden in de oven de combinatie af.

De transparantie van het resultaat hangt uiteraard heel sterk af van de dikte, en van het cellulosegehalte van het oorspronkelijke hout. Een 1,2 mm dik plakje balsafineer met 5% cellulose laat 90% van het zichtbare licht door; bij een meer realistisch percentage van 65% cellulose daalt de transmissie tot 34%. En omdat je door fouten in de cellulosestructuur altijd een beetje lichtbreking blijft houden, lijkt de doorkijk door het hout een beetje mistig, maar dat kan voor bepaalde toepassingen een voordeel zijn.

De auteurs suggereren om het te gebruiken als bouwmateriaal: voor echt doorzichtige ruiten is het niet stevig genoeg maar je kunt wel denken aan wanddelen die een beetje extra licht doorlaten zodat je minder energie hoeft te steken in kunstlicht.

bron: American Chemical Society

Onderwerpen