Sterische hinder is belangrijk om het bindingsvormingsproces in moleculen te begrijpen, want je substituenten spelen misschien een grotere rol dan je zou denken, meldt een Amsterdamse groep in Chemical Science.

Er zijn maar weinig chemische bindingen die grondiger zijn onderzocht dan de koolstof-koolstof (C–C) -binding. Daarom komt het niet als een verrassing dat je sommige bindingsconcepten intuïtief oppikt. Neem bijvoorbeeld het effect van de grootte van substituenten op de C–C-binding. Hoe groter de substituenten, hoe minder stabiel de binding is. Maar tot op zekere hoogte geldt het omgekeerde effect voor Si–Si-bindingen: grotere substituenten resulteren in een sterkere binding tussen de siliciumatomen. Hoe komt dat? Daniela Rodrigues Silva, Eva Blokker, Matthias Bickelhaupt en collega’s van de Vrije Universiteit Amsterdam onderzochten deze vraag in een samenwerking met Nouryon.