Uit garnalenvelletjes en zijde-eiwit hebben Harvard-onderzoekers een laminaat samengesteld dat de mechanische eigenschappen van aluminium evenaart terwijl het maar half zo zwaar is en een stuk goedkoper. En ‘Shrilk’ is nog biologisch afbreekbaar ook, schrijven Javier Fernandez en Donald Ingber (Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering) op de website van Advanced Materials.

De onderzoekers hebben zich laten inspireren door de harde buitenhuid ‘exoskelet’ van insecten. Dat bestaat uit lagen van het polysaccharide chitine, aan elkaar geplakt door speciale eiwitten. Bijzonder hieraan is dat de chemische en mechanische eigenschappen kunnen variëren: de meeste stukken zijn hard maar de gewrichten zijn flexibel, terwijl het toch in essentie hetzelfde basismateriaal blijft.

Het nieuwe materiaal zit precies zo in elkaar. Alleen wordt de chitine goedkoop ingekocht bij garnalenpellerijen. Als bindend eiwit wordt fibroïne gebruikt, een van de componenten van natuurlijke zijde. Waar je dat goedkoop vandaan moet halen is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk valt daar wel een biotechnologische mouw aan te passen. De flexibiliteit blijkt instelbaar door tijdens het productieproces de hoeveelheid water te variëren.

De naam ‘Shrilk’ is uiteraard een samentrekking van ‘shrimp’ en ‘silk’.

Toepassingen zouden uiteen kunnen lopen van extra sterk hechtdraad voor wonden waar spanning op komt te staan, tot snel afbreekbare plastic zakken en wegwerpluiers.

Bron: Wyss Institute