Voor het eerst is een metaalvrije katalysator gevonden die water kan splitsen. Zo wordt het misschien écht wat met de waterstofeconomie, sugereerde Ksenija Glusac (Bowling Green State University) tijdens het herfstcongres van de American Chemical Society.

Zoals bekend is het idee dat je die waterstof produceert door water te splitsen met behulp van zonne-energie. Het gas dient dan in feite als tijdelijke energie-opslag: veel gemakkelijker mee te nemen dan de zon. Maar tot nu toe waren hiervoor altijd schaarse, dure metalen zoals platina nodig als katalysator, wat grootschalige toepassing nogal onwaarschijnlijk maakte.

Glusac heeft nu ontdekt dat N-ethylflaviniumionen de oxidatie van 2 H₂O tot O₂ + 4H⁺ ook katalyseren. Van die H⁺ H₂ maken is daarna niet zo’n probleem meer.

Die flaviniumionen zijn afgeleid van de flavinegroepen die je in de natuur nogal eens tegenkomt als redoxkatalysator, gewoonlijk ingebouwd in een enzym.

Het slechte nieuws is dat N-ethylflaviniumionen voor praktische doeleinden onbruikbaar zijn. Per stuk kunnen ze gemiddeld maar 13 watermoleculen splitsen voordat ze het begeven, en het benodigde potentiaalverschil van 1,9 V is voor zonneceltoepassingen veel te hoog. Maar volgens Glusac is het nog maar een prototype en moet het mogelijk zijn iets te ontwerpen dat veel beter presteert.

bron: C&EN