De onverwachte vondst van een 19e-eeuws proefschrift tussen stapels oude scheikundeboeken betekende de start van een uitgebreide zoektocht naar de auteur, dr. Geertruida van Maarseveen. Er bleek veel over haar te vinden, maar toch is er nog een belangrijke vraag onbeantwoord: hoe kwam zij terecht in het lab van de beroemde J.H. van ‘t Hoff?  

Afgelopen zomer, op woensdag 20 juli om precies te zijn, was er een klein en toch groots jubileum te vieren. Het was op die dag namelijk precies 125 jaar geleden dat de eerste Nederlandse vrouw haar doctorsgraad behaalde in de chemie. Onder de kop ‘Een bijzondere promotie’ vertelden we online, in het kort, het verhaal van Geertruida van Maarseveen. Deze Amsterdamse promoveerde op 20 juli 1897 (ze was toen 23 jaar) aan de Universiteit van Zürich op het proefschrift ‘Ueber die Beziehung zwischen Lösungswärme, Löslichkeit und Dissocationsgrad’. Over deze vrouw valt veel te vertellen, maar achter haar verhaal zit nog een verhaal, namelijk hoe we haar op het spoor zijn gekomen. Dat danken we aan het speurwerk van vier leden van de Chemie Historische Groep van de KNCV, te weten Jacob van Dijk, Kees Plug, Eric Wils en Ernst Homburg. Hoe kwamen zij terecht bij deze Dr. Van Maarseveen?