Met furaandicarbonzuurmethylester kun je wellicht nog groenere colaflesjes maken dan met furaandicarbonzuur. Dat beweren althans chemiegigant DuPont en mega-graanhandel Archer Daniels Midland (ADM) in een persbericht.

Ze zeggen het eerste bruikbare proces te hebben ontdekt dat fructose omzet in deze methylester, die ze de afkorting FDME meegeven. Het is een kwestie van katalyse, maar meer details worden niet verstrekt. Ze zouden er elk afzonderlijk al heel lang mee bezig zijn geweest, en drie jaar geleden de koppen bij elkaar hebben gestoken.

De flesjes zouden moeten bestaan uit een copolymeer van FDME en 1,3-propaandiol, dat de afkorting PTF (polytrimethyleenfuraandicarboxylaat) heeft meegekregen. Bij een vestiging van ADM in Decatur, Illinois, is een demonstratiefabriek gepland met een capaciteit van 60 ton per jaar.

De Amerikanen binden hiermee de strijd aan met het Nederlandse Avantium, dat een proces heeft om furaandicarbonzuur (FDCA) te maken. Dat wordt gepolymeriseerd met 1,2-ethaandiol (ethyleenglycol) tot polyethyleenfuranoaat (PEF). Net als PTF wordt PEF in de markt gezet als ‘groen’ alternatief voor PET oftewel polyethyleentereftalaat.

Extra voordeel van PEF is dat het minder gasdoorlatend is dan PET waardoor je je flesjes dunner kunt maken zonder dat de ‘prik’ voortijdig uit de inhoud verdwijnt. Voor PTF zou hetzelfde moeten gelden.

Bovendien zou FDME goedkoper moeten zijn te produceren dan FDCA, in elk geval met de nu beschikbare technologie. Waarom is niet duidelijk. Wellicht heeft het iets te maken met het energieverbruik; bekend is dat dat bij FDCA-productie aan de hoge kant is.

Daar staat tegenover dat Avantium verder is in de ontwikkeling, en binnen een paar maanden de bouw van de eerste grootschalige fabriek hoopt aan te kondigen.

En in C&EN tekent iemand er bij aan dat al die verschillende soorten flesjes slecht nieuws zijn voor het milieu: ze zijn nauwelijks uit elkaar te houden maar om ze optimaal te recyclen moet dat eigenlijk wél.

bron: DuPont, C&EN