Een relatief groot, zeepachtig molecuul genaamd SAMul kan het herstellen van een operatie een stuk veiliger en gemakkelijker maken. SAMul is in staat het problematische heparine, dat chirurgen soms toedienen bij operaties, te binden en uit te schakelen. Dit stellen wetenschappers van de universiteit van York in Chemical Science.

SAMul staat voor zelfgeassembleerd multivalent complex. Het bestaat, net als een zeep, uit een hydrofobe staart en een polaire kop met een lading van 4+.

Door de hydrofobe staart kan SAMul als het waren samenklonteren met micellen. Deze micellen hebben op hun oppervlak plekken waar ze seletief heparine kunnen binden. Door het geladen karakter van de polaire kop versterk je de effectiviteit van die binding. SAMul bevat ook een esterbinding, zodat het lichaam deze netjes kan afbreken als er een overschot is.

Chirurgen dienen heparine, een bloedverdunner, vaak toe tijdens operaties om de vorming van bloedpropjes te voorkomen. Heparine blijft echter lang actief. Meestal krijgen patiënten na de operatie protamine voorgeschreven. Protamine is ook in staat heparine te inactiveren, maar heeft gevaarlijke bijwerkingen.

De onderzoekers testten hun stofje in water, menselijk bloedserum en bloedplasma, om te bepalen hoe de structuur en activiteit in biologische omgevingen samenhangen. Ze ontdekten dat het toevoegen van zout aan het water de micellen groter maakt. Hierdoor beschikken deze over meer plekken om heparine te binden en zijn deze bindingen ook sterker. In bloedplasma, het meest relevante testmedium, bleek SAMul inderdaad in staat te zijn heparine te blokkeren.

‘Er moet nog veel aan gebeuren, maar als SAMul werkt om het heparineprobleem te verhelpen, heeft het een echte meerwaarde ten opzichte van andere heparineremmende stoffen,’ zegt Barbara Mulloy, heparine-expert bij King’s College in Londen. David Smith, hoofd van de Yorkse onderzoeksgroep geeft aan dat ze nu de stabiliteit en toxiciteit van SAMul aan het testen zijn. ‘Als dit succesvol is, kunnen we studies gaan doen op dieren. En op termijn hopelijk ook klinische studies.’

Bron: Royal Society of Chemistry

Onderwerpen