Menselijke longen zijn niet overgevoelig voor dieselroetdeeltjes maar voor de organische verbindingen die er op zitten. Onderzoekers van Imperial College London hebben dat proefondervindelijk vastgesteld, vertelden ze tijdens een congres van de European Respiratory Society in Portugal.

Duidelijk was al dat die deeltjes, met diameters van enkele tientallen nanometers, diep in de longen kunnen doordringen en daar zenuwuiteinden kunnen activeren. Maar het onderzoek van promovendus Ryan Robertson wijst nu uit dat dat niet gebeurt wanneer je de deeltjes eerst ´schoonwast´ met een extractiemiddel. Het extract daarentegen, activeert een zenuwcelkweekje in vitro wél.

Eerdere tests met een verdoofde cavia hadden al laten zien dat de roetdeeltjes (uit de motor van een heftruck) vooral de zenuwcellen lijkt te activeren die gevoelig zijn voor chemische prikkels en niet die voor mechanische.

Verder onderzoek, waarbij mogelijk verantwoordelijke ionkanalen in de zenuwcellen één voor één genetisch werden uitgeschakeld, wees uit dat het TRPA1-kanaal verantwoordelijk is voor de reactie op het roet. Dat kanaal (voluit transient receptor potential ankrin-1) reageert ook op oxidatieve stress en inderdaad blijk je de reactie op het roet te kunnen uitschakelen door een antioxidant toe te voegen.

Welke stoffen op de roetdeeltjes hier precies voor verantwoordelijk zijn, is nog niet duidelijk. Wellicht nog belangrijker is de vraag op wat voor molecuulstructuren dat TRPA-1 kanaal nu precies reageert. En of er soms andere vormen van luchtvervuiling zijn die via dit kanaal veel sterkere astmatische klachten veroorzaken dan dieselroet, zonder dat iemand ze daar ooit van heeft verdacht.

bron: European Lung Foundation