Als je wetenschappelijke publicaties gratis online zet, worden ze wel vaker gelezen maar beslist niet vaker geciteerd. Het wetenschappelijke bewijs voor die stelling is zojuist gratis online gezet door het FASEB Journal.

Het lijkt een streep te zetten door de veelgehoorde hypothese dat gratis publiceren via 'open access' juist wél goed is voor je citatiescore.

Onderzoeker Philip Davis (Cornell University, VS) blijkt 36 wetenschappelijke tijdschriften uit de alfa- en de bètahoek (waaronder Science en het FASEB Journal zelf) te hebben betrokken bij wat hij omschrijft als een ‘randomized controlled trial of open access publishing’.

De deelnemers kozen willekeurig 712 artikelen uit die ze gratis online plaatsten. Daarna vergeleek Davis zowel het aantal downloads als het aantal citaties met de score van 2.533 andere artikelen die, zoals gebruikelijk, alleen toegankelijk waren voor betalende abonnees.

Resultaat: de gratis artikelen werden meer gedownload, zeker in het eerste jaar, maar in de eerste 3 jaar behaalden ze niet significant meer citaties.

Davis concludeert dat wetenschappers kennelijk geen probleem hebben om abonnementsgelden te betalen voor publicaties binnen hun eigen vakgebied. De winst voor gratis ‘open access’ zit eerder in het feit dat je óók gelezen wordt door buitenstaanders die wel geïnteresseerd zijn, maar niet wanneer dat meteen een godsvermogen kost.

bron: Federation of American Societies for Experimental Biology