Een coating van seleen-nanodeeltjes kan de bacteriegroei op kunststof katheters en beademingsbuizen aanzienlijk remmen. Gek dat niemand daar eerder aan heeft gedacht, suggereren Qi Wang en Thomas Webster (Brown University, VS) in het tijdschrift Biomedical Materials Research A.

Zulke katheters worden meestal gemaakt van polycarbonaat. Dat er bacteriën op terecht komen is onvermijdelijk, maar het wordt pas echt link als het er zo veel worden dat ze samen een biofilm kunnen vormen. In zo’n film kunnen ze zichzelf immers dermate goed verschansen dat antibiotica er nauwelijks vat meer op hebben.

Het idee is nu om met nanodeeltjes de bacteriegroei zo ver af te remmen dat de populatie beneden het minimumaantal voor een biofilm blijft steken. In elk geval lang genoeg om het menselijk immuunsysteem de kans te geven op de infectie te reageren.

Het grote voordeel van seleen zit hierbij in het feit dat dit element in lage concentraties een essentiële voedingsstof is voor de mens. Grotere hoeveelheden zijn giftig maar zò veel zit er niet in die coating dus je mag er van uitgaan dat die geen kwaad kan. Van de zilver-nanodeeltjes, die tot nu toe meestal zijn gebruikt als bacteriedoders, weet je dat lang zo zeker niet (en die zijn nog duurder ook!)

De onderzoekers hebben het in vitro uitgeprobeerd met deeltjes van 50 en 100 nm diameter. Na 24 uur bedroeg de groei van Staphylococcus aureus op zo’n gecoat oppervlak slechts 8,9 % procent van wat hij op een ongecoat controle-oppervlak was. Na 72 uur was het 27 %, en soms nog minder.

Daarbij bleken de nanodeeltjes, met name de kleinste, dusdanig stevig op het polycarbonaat te blijven zitten dat je met plakband nog niet de helft er van af kreeg.

De onderzoekers willen nu gaan proberen of het ook werkt in dieren, waar bacteriën aan de ene kant meer te eten hebben en aan de andere kant met een immuunsysteem te maken krijgen.

Enkele alumin hebben zelfs al een licentie op de seleendeeltjes gekocht en een bedrijfje genaamd Axena Technologies opgericht om de coating te vermarkten.

bron: Brown University

Onderwerpen