Dat levende cellen siliciumnanodraadjes kunnen inslikken, is een kwestie van fagocytose. Met die kennis in het achterhoofd kun je wellicht therapeutisch geladen draadjes ontwikkelen met een voorkeur voor één specifiek celtype, opperen Bozhi Tian en collega’s van de University of Chicago in Science Advances.
Dat cellen die draadjes absorberen was al eerder waargenomen, maar tot nu toe was onduidelijk hoe ze het deden. Het kon bijvoorbeeld ook zijn dat ze er in werden geprikt door krachten van buitenaf, of naar binnen werden gesleurd aan de moleculaire labels die moesten zorgen voor een betere zichtbaarheid.
Nader onderzoek met endotheelcellen, die de binnenkant van bloedvaten bekleden, leert nu dat het helemaal vanzelf gaat via ongeveer hetzelfde fagocytosemechanisme dat eencelligen gebruiken om vast voedsel te eten. Het celmembraan stulpt zich om het nanodraadje heen en zuigt het naar binnen. In eerste instantie vormen de membraanfosfolipiden er een zogeheten lysosoom omheen. Op nog onduidelijke wijze weten de nanodraadjes daar vervolgens uit te breken, waarna ze zich definitief ergens in de buurt van de celkern nestelen.
Of er wel of geen label op de draadjes zit, maakt niet veel uit. Het idee om zo’n draadje een geneesmiddel op sleeptouw te laten nemen in plaats van een label, ligt voor de hand. Je moet er dan wel rekening mee houden dat er stoffen zijn die interfereren met het fagocytoseproces als ze op zo’n draadje zitten. Als voorbeeld wordt het eiwit annexine A5 genoemd.
Met gladde spiercellen uit een menselijke aorta lukte de fagocytose ook, maar muizenneuronen en hartspiercellen (cardiomyocyten) weigerden letterlijk de draadjes te slikken. Bij fagocytose heeft die bereidheid iets met het formaat van objecten te maken, en mogelijk kun je daar je voordeel mee doen als je selectief cellen wilt behandelen met medicatie.
Uiteraard zijn zulke siliciumdraadjes ook halfgeleiders, en zouden ze in principe kunnen dienen als elektronische ‘bedrading’ van een cel. De vraag is wel hoe je ze daarvoor ooit in de juiste positie krijgt.
bron: Science Advances
Nog geen opmerkingen