Kleur en smaak van rode wijn hangen zó sterk af van het productieproces dat de details eigenlijk op het etiket zouden moeten staan. Dat stellen Finse onderzoekers die acht flessen pinot noir nu eens écht goed chemisch hebben geanalyseerd.

Die wijnen kwamen uit de VS, Frankrijk, Nieuw-Zeeland en Chili maar pinot noir is altijd hetzelfde druivenras, dus dáár zou het niet aan moeten liggen.

In Analytical Chemistry Research presenteerden Heli Sirén en familieleden zojuist de analyseresultaten. Met ionchromatografie, capillair-elektroforese, atoomemissiespectrometrie, uv/vis spectrofotometrie, Kjeldahl, TOC-analyse etc. maten ze alles wat je je bij wijn kunt indenken zoals diverse suikers, organische zuren, aldehydes, metalen, anorganische anionen, totaal stkstof, fosfor en zwavel enzovoort.

Wie de resultaten wil nalezen kan de publicatie gratis downloaden. De managementsamenvatting komt er op neer dat er grote verschillen zijn, die deels worden veroorzaakt door de bodemsamenstelling van de wijngaard maar ongetwijfeld ook door de manier van wijn maken. Zo leiden biologisch-dynamische methoden en micro-oxygenering kennelijk tot een lager gehalte aan organische verbindingen.

Die micro-oxygenering vermindert tevens het gehalte aan anthocyanen die de wijn zijn rode kleur geven, terwijl suikers juist minder worden afgebroken en dus niet door de wijnmaker hoeven te worden toegevoegd.

Hoe het kan dat één van de wijnen vrijwel geen barnsteenzuur of wijnsteenzuur bleek te bevatten maar tien keer zo veel appelzuur als de rest, is dan weer een compleet raadsel.

bron: Elsevier