Met een atomic force-microscoop kun je voorspellen hoe groot je kans op hart- en vaatproblemen is. Dat claimen althans Portugese onderzoekers in Nature Nanotechnology.

Nuno Santos en collega’s borduren daarbij voort op hun waarneming dat integrine αvβ3 , een membraaneiwit van rode bloedcellen (erytrocyten), werkt als receptor voor het stollingseiwit fibrinogeen. Bij chronische hartpatiënten blijkt fibrinogeen steviger te worden gebonden dan bij gezonde mensen, wat wellicht gedeeltelijk de verhoogde kans op bloedstolsels verklaart.

Waar dat verschil door komt is nog onduidelijk, maar je kunt die bindingssterkte wel meten. Daartoe bevestig je simpelweg een fibrinogeenmolecuul aan de tip van een AFM-microscoop. Je schuift er een rode bloedcel van de patiënt onder en kijkt hoe veel moeite het kost om het fibrinogeen weer los te trekken.

En metingen bij een dertigtal patiënten suggereren nu dat er een verband is tussen de gemeten bindingssterkte en de kans dat iemand binnen een jaar opnieuw in het ziekenhuis moet worden opgenomen wegens hart- en vaatgerelateerde complicaties.

De auteurs geven onmiddellijk toe dat het te vroeg is om conclusies te trekken en dat de metingen eigenlijk zouden moeten worden herhaald bij een veel groter aantal patiënten. Het lijkt geen kwaad te kunnen om dat inderdaad maar eens te doen.

bron: Nature Nanotechnology