Volgens het centrale dogma van de moleculaire biologie is RNA de boodschapper die genetische informatie overbrengt om eiwitten te produceren. Afgelopen twintig jaar is echter gebleken dat RNA veel meer doet. Het blijkt een extreem veelzijdig molecuul, waarvan inmiddels meer dan dertig types bekend zijn, zoals long noncoding (niet coderend voor eiwitten) RNA, miRNA en enhancer RNA. RNA vormt meestal complexen samen met eiwitmoleculen en kan onder meer fungeren als enzymen, DNA beschermen tegen indringers zoals virussen en een regulerende rol spelen bij afschrijven en aan- en uitschakelen van genen. De werking van het RNA zelf is ook nog te finetunen, door de code en de functie ervan te wijzigen. Hierdoor kunnen cellen zich aan uiteenlopende acute omstandigheden aanpassen, wat kansen biedt voor nieuwe therapieën.